Mijn LevensBeschouwing!

Voorwoord

Voor godsdienst moesten wij een levensbeschouwing maken,
een opstel met de titel: Wat ik belangrijk vind in het leven.
Daarin moesten we op de volgende vragen antwoord geven
- Wat vind ik belangrijk in mijn leven?
- Wat zijn belangrijke gebeurtenissen in mijn leven?
- Waarom vind ik ze belangrijk?
- Wat vind ik belangrijk in de omgang met andere mensen
a. met familie.
b. met vrienden/vriendinnen.
- Wat geloof ik? Is dit belangrijk voor mijn kijk op het leven?
- Hoe kunnen andere mensen dat zien?
- Waar denk ik aan bij het woord God?
- Hoe denk ik over de bijbel en wat is mijn favoriete Bijbelverhaal?
- Welke belangrijke persoon uit een godsdienst zou ik wel eens willen ontmoeten?
- Waarom juist deze persoon?
- Vind ik dezelfde dingen belangrijk in het leven als mijn ouders?
a. welke wel.
b. welke niet?
- Is mijn kijk op het leven de laatste 2 jaar veranderd?
- Waardoor?
- Kunnen anderen daar iets van zien?

Hier komt hij dan :


Wat ik belangrijk vind in het leven

Ik let meestal goed op wat voor dingen ik in mijn leven toelaat, zo ben ik ook opgevoed.
Er is mij geleerd dat je altijd moet kijken of, wat je doet of wil gaan doen, wel goed is en dat je ook al is het soms niet makkelijk, het goede moet kiezen. Ik vind mijn familie erg belangrijk, ik kan altijd op mijn ouders terugvallen en zij zullen mij dan ook altijd opvangen.
Vrienden zijn voor mij ook belangrijk, de dingen die je om welke reden ook, niet tegen je ouders durft of wilt zeggen, kun je bij hun eruit gooien.
Ik had altijd zo graag een groepje vriendinnen gewild, die dan bijvoorbeeld elke vrijdag gingen logeren en die dan onafscheidelijk waren, en Altijd voor elkaar in zouden staan. Het typische filmbeeld dus, ik heb wel uitgevonden dat zoiets, als je dat hebt wel erg speciaal is en dat, dat niet zo snel lukt.
Ik heb ook een aantal vrienden die ik heb voor ‘’de sier’’, mensen die ik aardig vind, waar ik goed mee om kan gaan, maar bij wie ik als het er op aan komt niet echt zal kunnen aankloppen.
Daarentegen heb ik een paar vriendinnen waarvan ik zeer zeker weet, dat ik altijd bij ze terecht kan, waarmee dan ook en dat zij altijd loyaal en solidair zullen zijn.
Liever een paar vrienden waar je van op aan kan en tegen wie je altijd alles kan zeggen, dan een huis vol, waarvan je nooit zeker weet of ze je wel echt mogen. Van wie je niet weet of ze oprecht zijn en of ze, als je niet kijkt ze alles wat je in vertrouwen verteld hebt, aan een ander doorvertellen, en het er dan over hebben hoe raar ze het vinden dat jij ze dat vertelt hebt.
Het fijnste lijkt me dan een vriendin, een Echte vriendin, waarvan je echt op aan kunt en die, als je door je tranen of je slappe lach niet meer door kan praten, je zinnen afmaakt. Ik heb zo’n vriendin! Haar naam is Annejon Okhuijsen en wat ik denk zegt zij, en andersom, we zeggen het tegelijk of we kijken elkaar aan en hebben geen woorden nodig omdat we toch wel begrijpen wat we bedoelen. Het is fijn want zij is altijd binnen bereik, als ik haar nodig heb kan ik gelijk naar haar toe. Bij haar hoef ik me nooit te schamen, omdat zij zelf net zo gek is als ik !
Ik heb nog een’’ echte’’ vriendin, ik ken haar al mijn hele leven: Katja Bollen, met alles kan ik bij haar aan kloppen, omdat zij ouder is dan ik en ik haar niet heel vaak zie, bestaat er een gezonde afstand. Het is fijn om haar raad te krijgen, want ik denk dat ze erg reëel is en verstandig, ze snapt mij.
Ik denk, dat met zulke vriendinnen je geen groepje van onafscheidelijke ‘’hartsvriendinnen’’ meer nodig hebt.
Ik vind het belangrijk om eerlijk, loyaal, solidair, vriendelijk, oprecht, trouw (aan de mensen van wie je houdt) , echt, goed en dapper te zijn. Als je niet trouw bent, wat heb je er dan aan om zogenaamd solidair tegenover de mensen die je ‘’verraadt’’ te zijn, als je toch alleen maar een masker voorhoudt, en achter dat masker die mensen ‘’verloochent’’.
Met dapper bedoel ik niet dat je in een supermanpak de wereld moet redden en elke schurk uit moet schakelen, maar dat je ook juist bij de kleine dingen, Ongeacht of je het eng vind, of juist als je bang bent, iets doet , niet omdat het jou het beste uitkomt, maar omdat het, het goede is.
De kleinste mensen kunnen helden zijn.
Helden kiezen het goede boven zichzelf, omdat het het juiste is (hoe eng ze het ook vinden, hoe bang ze ook zijn!).

Ik vind kennis ook belangrijk, ik houd er van dingen te leren die mij interesseren, om mijn hemel te verbreden en verder te kijken dan mijn neus lang is.
De kerk, Mijn kerk is voor mij ook belangrijk, zij speelt een grote rol in mijn dagelijks leven,ik en mijn gezin, bidden samen en gaan elke zondag samen naar de kerk.
De mensen uit de kerk zijn een soort familie voor mij geworden, ik ken sommigen al mijn hele leven. Ik ga elke zomer op Orthodox ZomerKamp, dan ontmoet je mensen die je soms al een jaar niet gezien hebt. Je geniet van de sfeer en de natuur om je heen. Je slaapt in tenten, draagt trots je kruisje, krijgt catechese, doet spellen, zingt liedjes bij het kampvuur, hebt lol, gaat zwemmen,sport, leert over je geloof, praat met de priester of bisschop, doet allerlei activiteiten en je bidt samen.
Je hoeft je niet te schamen als je meebidt, een kruisteken wilt maken voor het eten of als je in de kerk tent meepraat onder de catechese. Iedereen doet mee, het is gewoon, je hebt iets gemeen, je hebt je kerk, je hebt elkaar als vrienden, je hebt je geloof. In de omgang met mijn ouders vind ik dat het belangrijk is om eerlijk te zijn tegen elkaar, als je eerlijk bent leer je elkaar beter kennen, kunt elkaar beter vertrouwen en dan kun je rekening houden met elkaar.
Ik vind het belangrijk dat mijn ouders achter mij staan, en dat ze er voor mij zijn als ik het nodig heb. Ik ben een sociaal mens en heb warmte en liefde nodig om gelukkig te zijn. Daar zijn ouders voor!
Ik vind het ook belangrijk, dat in de band die je met je ouders hebt, je je niet hoeft te schamen en dat er humor is. Met humor los je veel dingen op en hou je elkaar levendig! Ik vind dat je om je zelf en om elkaar moet kunnen lachen (nou dat lukt bij ons wel hoor... hahaha).
Ik geloof in God, in Jezus Christus en in de Heilige Geest.
Natuurlijk heb ook ik wel eens twijfels over sommige dingen, denk ik na over mijn geloof en vraag me dingen af, maar dat is menselijk. Er werd mij een keer gevraagd of ik geloofde en mijn antwoord was voor ik het wist al een super overtuigende JA! Dan neem ik aan dat wat ik denk wel goed is. Ik geloof niet omdat ik iets nodig heb om kracht uit te putten, ik geloof niet omdat ik ook ‘’iets’’ van mijzelf wil hebben, ik geloof niet omdat ik heel erg zeker weet dat alles waar is wat ik geloof, ik hoef op zich het fijne er niet perse van te weten,ik weet niks zeker.
Ik geloof omdat ik geloof! Daar kun je niet over speculeren of discussiëren.
Het is zo, Omdat het zo is.

Het is ook bepalend voor mijn kijk op het leven. Een voorbeeld is dat ik als klein meisje bij het lezen van ‘’De wereld van Sofie.’’ gefrustreerd raakte door alle vragen die zij gesteld kreeg.
Ik, kleine Kaatje, had bijna alle antwoorden! En die domme Sofie maar nadenken!
‘’Waar komt de wereld vandaan?’’ Nou God heeft de wereld geschapen! Dûh. ‘’Waar komen de mensen vandaan?’’ God Natuurlijk!, Halloo! Als je gelooft is filosoferen best mogelijk, maar gewoon niet relevant, niet belangrijk. Je kunt wel door fantaseren over de ‘’mysteries’’ van het leven, maar je weet immers toch al hoe het zit. Dus ja, waarom zou je?! Ik als gelovig meisje doe ook sommige dingen niet, omdat ik er over na heb gedacht en een keuze heb gemaakt. Ik probeer het wel oprecht na te laten, want ik wil echt zijn, niet een of ander zogenaamde schijnheilige of zo’n goed, voor de buitenwereld zichtbaar ‘’vroom tiepje’’.
Ik vloek niet, Ik probeer altijd eerlijk te zijn, ik probeer niet mee te roddelen. Ik probeer op de achtergrond niks te laten merken van wat ik, in wezen vind, maar toch mijn idealen na te leven. Daarvoor heb ik de aandacht en goedkeuring van anderen niet nodig. Als ik iets verdien, krijg ik mijn kroon, in de hemel wel.
Als ik aan God denk, denk ik aan de Drie-eenheid. Ik heb geen mooie fantasievolle gedachten over hem. Het is toch niet relevant wat is fantaseer. Het is zoals het is. Ik denk, wat ik weet. God houdt van iedereen.
God, is wie Hij is.
God is Liefde!

De Bijbel zie ik als een kompas, mijn geloof als een kaart. Het leidt mij langs de juiste weg. Als ik de weg kwijt ben zal ik op mijn kompas kijken, om uit te vinden hoe ik weer op het juiste pad kom.
Ik vind dat er in de Bijbel prachtige verhalen staan, ze zijn ook, puur alleen om voor het plezier te lezen mooi. Ik vind dat je niet alles wat in de bijbel staat zo letterlijk mogelijk moet nemen. Maar ook niet dat je moet denken dat er niks van waar is. Het kan zijn dat je over sommige dingen je bedenkingen hebt maar dan hoef je het nog niet gelijk voor onwaar uit te maken! Het kan zijn, Is heel goed mogelijk dat er wonderen zijn gebeurt, ga daar maar van uit!
Een van de mooiste verhalen uit de bijbel vind ik het begin van de Openbaring van Johannes. Het begint met dat het de Openbaring van Jezus is, dus de naam zou eigenlijk:’’Openbaring van Jezus’’ moeten zijn.
Het mooie aan dit boek vind ik, dat het zo veel vragen, gewoon beantwoordt! We hoeven ons niet meer af te vragen wat er zal gebeuren na onze dood, we weten het, het staat Zwart op Wit!
Er zal een troon zijn, met daaromheen vierentwintig tronen, waarop de oudsten zullen zitten met gouden kronen. Er zal een boek liggen, een boek van je leven vanaf je allereerste daad tot je allerlaatste gedachte, alles zal er in staan. Er zal een lam zijn om de zeven zegels te verbreken. Maar op het moment dat het eerste zegel verbroken zal worden, zijn daar de priesters, de vierentwintig oudsten. Zij hebben in hun ene hand een citer en in hun andere hand wierrook. Dat zijn de gebeden van de heiligen. Dat laatste zinnetje vind ik het allermooiste, dat de mensen op aarde die voor je bidden, je later helpen, zodat je niet zo bevreesd hoeft te zijn.
Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen als ik Jezus tegen kwam. Hij lijkt me een heel wijs en moedig man. Wij geloven dat je iedereen moet helpen, en dat Jezus in iedereen kan zijn. Dat heeft hij namelijk gezegd, Zorg voor je naaste als voor mij.
Ik denk over veel dingen het zelfde als mijn ouders. Wij vinden namelijk alle drie geloof, eerlijkheid en loyaliteit belangrijk Ik hecht ook waarde aan hoe ik er uit zie, en hoe ik in een groep lig, daar heeft mijn vader een stuk minder last van.
Er zijn in mijn leven een aantal belangrijke gebeurtenissen geweest, die heb ik op mijn tijdbalk gezet. De afgelopen twee jaar ben ik zelf behoorlijk veranderd. Zowel Fysiek als mentaal. Ik ben Fysiek sterker en steviger geworden, dat is wel goed aangezien ik heel iel was. Mentaal ben ik ook behoorlijk veranderd. Ik heb een pony gekregen en daardoor heb ik geleerd hoe je hard moet werken. Door die pony ben ik blijven zitten, ik had geen tijd meer. Ik was, voor dat ik bleef zitten heel erg gefocust op de toekomst. Ik was echt irritant ambitieus. Ik had mijn eigen toekomst al helemaal uitgestippeld. Daarom was het ook een grote klap in mijn gezicht dat ik niet over zou gaan. Mijn hele levensplan stortte ineen! En daarbij ging mijn pony weg. Ik had het er heel erg moeilijk mee, en heb me echt heel vaak in slaap gehuild. Ik was mijn beestje kwijt, mijn toeverlaat. Doordat ik ben blijven zitten en nu geen pony meer heb, had ik dit schooljaar tijd voor vrienden! Het was voor mij erg leuk en anders, omdat ik zoveel tijd aan dat paard besteedde. Het was een hele nieuwe ervaring, ik ging opeens leuke dingen doen met vriendinnen na school, en ik werd gewoon mee gevraagd! Het ging ook gelijk beter op school! Ik heb wel geleerd dat als er een deur dicht gaat, dat dan een andere zich opent!
Ik ben vlak na de zomervakantie, In mijn eentje naar Athene geweest. Dat was ook een enorme ervaring! Ik heb voor de eerste keer mijn vader ontmoet en een heleboel familie waarvan ik niet eens wist dat ik die had! Ik ben in mijn eentje naar Athene en terug gevlogen, dat vliegen heeft mij ook heel erg veranderd. Het punt alleen al dat ik het in mijn eentje deed, ik voelde me erg zelfstandig!
Ook het feit dat ik eventjes, helemaal los van alles was heeft mij aan het denken gezet. Ik verbaasde mij over de schoonheid van de wolken! Ik vond het prachtig, dat boven de wolken, de zon Altijd schijnt! Ik heb mijn hele visie veranderd, en ik ben ook weer van het leven gaan genieten, in plaats van me zorgen te maken over mijn toekomst. Ik ben nu wat ik nu ben. Ik ben vrolijker. Ik ben Kaatje! En ik weet voor honderd procent zeker:
GOD IS LIEFDE!